(05) Een strijd om niets, letterlijk

Deze sectie is voorbehouden om te 'brainstormen', dit doen we op basis van een zelfonderzoek dat reeds heeft plaatsgevonden. Alles staat open voor dialoog, finetuning, verwerping en/of verdere ontwikkeling. Een monetaire reset is als een sleutel' die toelaat onze samenleving fluweelzacht te transformeren, van 'monopoly' naar sociaal duurzaam'. Aan de hand van vereenvoudigde modellen ontbloten we de 'tragische absurditeit' van onze hachelijke positie, bijna ongeloofwaardig maar toch waar.
Plaats reactie
Werner
Site Admin
Berichten: 185
Lid geworden op: 28-07-2014 09:31

(05) Een strijd om niets, letterlijk

Bericht door Werner » 03-08-2014 11:52

Interludium

In het topic 'het schuldencomplex' hebben we gezien dat we alle schulden kunnen herleiden tot nihil zonder de reële economie te belasten, de abstractie hebben we toegepast op een facultatieve consolidatie in een vereenvoudigd model. Technisch gezien brengt ons dit tot een 'tabula rasa' voor het schuldencomplex zonder koopkracht- en/of kapitaalsverlies, een kwestie van monetair beleid en menselijke keuzes. We hebben ook een aantal dynamieken ter dialoog gesteld aan de hand van een simulatiemodel waarin we de 'ceteris paribus' conditie strikt hebben toegepast, onrechtstreeks gaf dit het bewijs dat het monetaire beleid aan de basis ligt of we wel/niet het economische herstel kunnen inluiden. Deze methodiek kunnen we vangen in een beeld waarin rechts de abstractie, links de proef op de som. (volgens voorbeeld).

Afbeelding

Technisch mogelijk

Op basis hiervan weten we nu dat het 'oplossen' van de mondiale schuldenberg technisch mogelijk is, dit geldt zowel voor overheids- als private schulden zoals ook het Chicago Plan Revisited (IMF) tracht duidelijk te maken. Het mag alvast duidelijk zijn dat er een fundamenteel verschil bestaat tussen 'wegwerken' en 'oplossen' van schulden, bij 'wegwerken' wordt deze last op de schouders van de bevolking gelegd, bij 'oplossen' niet. Op de vraag waarom we wel/niet deze keuze maken, hebben we ons een beter begrip moeten vormen over het menselijke handelen, dit bracht ons tot de geesteswetenschappen of ontwikkelingspsychologie. In het verlengde zijn we gaan kijken naar hoe het besluitvormingsproces zich manifesteert, we kunnen pas een keuze maken wanneer we ook alle alternatieven in beschouwing nemen, als cruciale informatie ontbreekt dan is het ook niet mogelijk om het beleid bij te stellen. Op dat moment spreken we over onwetendheid, het gemis aan informatie zal dan ook leiden tot een manke besluitvorming, onbewust van het alternatief dat reeds beschikbaar is maar geen aandacht krijgt. Deze situatie kunnen we zonder meer 'tragisch absurd' (cfr Robert H. Hemphill) noemen, het is zeggen dat er een probleem is waarvoor een remedie op de tafel ligt maar de remedie niet in overweging nemen, op deze manier leveren we een strijd om niets, letterlijk. Deze onthutsende waarneming heeft ons doen zoeken naar meer verklaringen en bracht ons tot de chaostheorie, hierin wordt gesteld dat kleine aanpassingen aan een systeem tot 'grootse' gevolgen kunnen leiden, tegelijkertijd betekent het dat er maatschappelijk keuzes dienen gemaakt te worden.

Collectief bewustzijn

Welke keuze het finaal wordt is sterk afhankelijk of het alternatief ook maatschappelijk doorstroming kent, in het andere geval blijven hedendaagse tendensen van kracht. Het aanhouden van de 'traditie' kan echter wel tot onhoudbare toestanden leiden, dit kan tot een economische catastrofe leiden zoals het IMF bevestigd. Ook hier vinden we voldoende alternatieven om het tij te keren, het invoeren van een wereldmunt overstijgt immers niet enkel valuta-oorlogen maar ook de dreiging dat de USD als reservemunt verlaten wordt. Wanneer we al deze elementen nuchter beschouwen mag het duidelijk worden dat er 'iets' staat te gebeuren, een 'iets' dat wetenschappelijk gefundeerd wordt maar jammer genoeg nog niet gekend is bij het grote publiek, kennisdeling en volwassen dialoog is dan een eerste stap in de goede richting. Wanneer we het hebben over een 'strijd om niets' kunnen we nog een stapje verder gaan, het brengt ons tot het zogeheten fractioneel bankieren en 'geld uit het niets'. De creatie van geld uit het niets is onderwerp van veel kleurrijke debatten, niet zelden leidend tot allerhande meningsconflicten die geenszins het maatschappelijke vertrouwen begunstigen. Zo eenvoudig mogelijk, wantrouwen induceert 'bankruns' maar - tot verbazing van velen - het geld is er niet, kunnen we ook hier een alternatief aanreiken opdat het probleem wordt opgelost?

Terug naar de toekomst

Gemakshalve noemen we het geld dat op een rekening staat maar in werkelijkheid fysiek niet bestaat 'schijngeld', is het mogelijk om van 'niets' 'iets' te maken opdat de vrees voor 'bankruns' geëlimineerd wordt? En nog uitdagender wellicht, kunnen we dit combineren met de tabula rasa voor het schuldencomplex zoals we eerder al aangetoond hebben? In andere woorden, kunnen we een situatie creëren voorafgaand aan de opbouw van schulden en de creatie van schijngeld waarna we verder kunnen met onze toekomst? We houden dit betoog zo beknopt mogelijk in functie van het debat, ook hier een vereenvoudigd model om een aantal dynamieken transparant te maken.

Opdracht
  • (1) materialisatie van schijngeld zonder geld bij te drukken
    (2) eliminatie schulden zonder koopkracht- en/of kapitaalsverlies[/list:u]Extra elementen
    • MS = schijngeld = 97%
      MF = fysiek geld = 3%[/list:u]Praktijkvoorbeeld

      In dit voorbeeld beperken we ons tot de conversie, door de toevoeging van het schijngeld verandert onze attractor of conversiesleutel in die zin dat we iets meer geld uit het fysieke geld moeten genereren. Het overschot gebruiken we voor de reset van het schuldencomplex en volgt dezelfde weg als bij onze vorige oefening.

      Afbeelding

      Louter technisch is onze opdracht niet zo moeilijk, we vervangen nu het schijngeld (MS/F) door een deel van het neutrale geld (C) dat uit het circuit genomen werd, op deze manier is de totale geldhoeveelheid terug voor 100% fysiek aanwezig. Hierna volgen dezelfde journaalposten als voorheen, deze laten we buiten beschouwing omdat ze weinig relevant zijn voor wat we hier willen duiden. Belangrijker op dit niveau, de vrees voor een bankrun is hiermee 'opgelost', net zoals veel debatten in relatie tot deze problematiek. Of dit praktisch ook haalbaar en/of wenselijk is, is nog een ander debat maar we kunnen niet ontkennen dat het mogelijk is. De stelling 'een strijd om niets' krijgt hierdoor een letterlijke betekenis aangezien we het geld dat er niet is terug kunnen omzetten in tastbaar geld zonder dat geld dient bijgedrukt te worden. Stilaan begint dit misschien te lijken op een goocheltruc, niet is minder waar zoals we hier dan ook aantonen. Op basis van deze info nodigen we u graag uit voor een fijn debat.

      (04) vorige
      (06) volgende

In een wereld vol problemen is de moeilijkste taak aandacht krijgen voor oplossingen

Plaats reactie