(07) Heb je vijand lief?

Brainstormen, zelfonderzoek en dialoog leiden tot allerhande reflecties, in deze sectie bundelen we allerhande informatie wat op zich weer tot nader onderzoek kan/mag leiden. Deze korte reflecties laten toe om via hyperlinks in de diepte te 'graven'. In deze sectie spannen we een zo ruim mogelijk contextueel net, proces- of systeemdenken vormt de grondslag. Ook levensbeschouwelijke reflecties komen hier aan bod, alles staat in relatie tot elkaar.
Plaats reactie
Werner
Site Admin
Berichten: 185
Lid geworden op: 28-07-2014 09:31

(07) Heb je vijand lief?

Bericht door Werner » 31-01-2015 06:51

Biflaten vragen zich soms af waar iedereen nu zo moeilijk over doet. Biflatie behartigt het EN/EN perspectief waardoor een haast ongeziene flexbiliteit ontstaat, schijnbaar moeilijk te bevatten voor wie er (nog) niet mee vertrouwd is. Het systeem zou voor ons moeten werken, scanderen we. Jammer genoeg beschouwen velen ‘het systeem’ als de vijand waardoor we onszelf beperken. We kieperen vaak het kind met het badwater buiten maar zien niet wat het kind ons nog te bieden heeft, uiterst jammer en bijzonder pijnlijk. Geen geld voor onze pensioenen? Heb je vijand lief?

Afbeelding

Uit het niets

Fractioneel bankieren laat toe om geld uit het niets te scheppen, dit is het zogeheten schijngeld. Het principe is eenvoudig en makkelijk in een beeld te vangen. We starten met 1000 fysiek geld en plaatsen dit op de bank. De bank mag dit uitlenen maar moet een reserve in kas houden, in dit voorbeeld 10%. Bij de eerste stap leent de bank 900 aan de schuldenaar die het geld op z’n rekening plaatst, dit legitimeert zijn bank om hetzelfde te doen. Bij de tweede stap leent de bank 810 en houdt 90 in reserve enzoverder. Na een aantal stappen wordt het duidelijk wat er gebeurt, als we alle bankrekeningen optellen dan blijkt dat bedrag veel groter dan de oorspronkelijke 1000 bij start. Als iedereen z’n geld afhaalt dan heeft de bank logischerwijs een probleem. Deze rudimentaire schets houdt vandaag de wereld in de ban, bijna onwaarschijnlijk maar toch gebeurt het (mind the boobytrap).

Naar het niets

Andersom, als iedereen z’n lening netjes terugbetaalt dan verdwijnt het schijngeld terug naar het niets en rest de oorspronkelijke 1000 in baar geld. Vreemd genoeg komt ook dat geld uit het niets, de stelling dat geld moet gedekt worden door goud is daarom een economische platitude. Dit is slechts een aanname gebaseerd op menselijke afspraken, het is geen onwrikbare natuurwet. Om deze platitude te doorzien kunnen we ons best een wereld voorstellen waarin papiergeld nog niet bestond, er is dan enkel goud als betaalmiddel. Stel dan opnieuw de vraag door wat geld (ic goud) gedekt wordt, los van wat gemompel zal het antwoord simpelweg ‘niets’ zijn. Of laat ons nog een stapje verder gaan, door wat werd de Kauri dan gedekt? Kortom, biflaten brengen de neutraliteit van geld terug in herinnering, geld hoeft door niets gedekt te worden en/of wordt enkel door niets gedekt. Maar wat heeft dit nu met onze pensioenen te maken?

Heb je vijand lief

Om verschillende redenen hebben velen een probleem met het fractioneel bankieren, dat is gekend. Zonder al teveel woorden maken we nu de vijand tot onze vriend, we kunnen hetzelfde systeem handig gebruiken om de pensioenkas te vullen. Nog niet over nagedacht? De volgende suggestie, bij afbetaling van een lening verdwijnt traditioneel het geld naar het niets, op dat moment wordt simpelweg een getal in een raster geschrapt uit het wereldbeeld. Stel nu dat we dat getal niet laten verdwijnen maar op de rekening ‘pensioenen’ boeken. Praktischer, telkens wanneer iemand een deel van z’n lening betaalt, komt dat ten goede van de pensioenkas. Op deze manier werkt het systeem voor ons, niet andersom. To think about? Sociale impact? Het kind en het badwater?

Afbeelding

https://biflatie.nl/artikelen/schuldenc ... jand-lief/
In een wereld vol problemen is de moeilijkste taak aandacht krijgen voor oplossingen

Plaats reactie