Onderdrukking
In het moderne leven onderdrukken we het kind meestal, want kinderlijkheid is een belediging voor het soort ego dat we bewonderen. We geven de voorkeur aan de welopgevoede, beheerste, aangepaste en nogal uniforme mens die heeft geleerd dat hij moet passen in de doelstellingen van onze maatschappij – die grotendeels vorm hebben gekregen door ons geloof in het Kapitalisme. We definiëren rijpheid in die termen en steunen een opvoedingssysteem dat die filosofie schraagt. Ons gebrek aan wellevendheid is grotendeels te wijten aan het onderdrukte kind dat ingaat tegen de harde eisen die door de maatschappij aan hem worden gesteld. Mensen zijn boos en gedeprimeerd om het vreugdeloze leven dat ze gedwongen worden te leiden en luchten hun frustratie door verwerpelijke manieren van asociaal gedrag – als waren ze kinderen die niet hebben geleerd wat het is om sociaal te zijn. Onze huidige maatschappelijk ‘donkere nacht’ is deels te wijten aan de onderdrukking van het kind in ons.
Mini
Net als kleine kinderen gaan we spelen en verplaatsen ons in een mini-wereld. Onze kennis nemen we mee en simuleren een wereld vol problemen, het is crisis en daar gaan we wat aan doen. Het kan zo niet verder, zeggen we. In onze fantasie staat niemand in de weg en we hebben carte blanche, we zijn niet onderhevig aan allerhande wetten, belangen en/of opgelegde regeltjes. Frivool sprokkelen we gegevens om de situatie in te schatten. Het volgende beeld verschijnt en ontdek zelf de anomalie, het zal irrelevant blijken.
Speelsheid
Als kinderen zijn we niet enkel speels en creatief, we zijn ook leergierig. We leggen ons oor te luister bij grote mensen en worden plots bedolven onder een stortvloed van onheilspellende berichten, net zoals duizenden remedies van hoe het anders kan. Volwassenen hebben het alsmaar over schulden, net zoals een tekort aan geld voor bijna alles wat sociaal is. Pensioen, ziektezorg, mantelzorg, cultuur, onderwijs, ontwikkelingshulp, armoedebestrijding … enzoverder, nergens is budget voor en besparen is het heilige woord van politieke partijen. We hebben wat geleerd van al het tumult en kiezen voor een andere aanpak, dit vertaalt zich naar een boekhoudkundige journaalpost. Het is een eenvoudige oefening.
Heldere hemel
De journaalpost voegen we toe aan de consolidatie en resulteert in een nieuwe situatie. Een wonder lijkt geschied, de wereld is verlost van alle schulden en iedereen heeft z’n geld terug. En sterker, elke speler heeft nu extra 1.000.000 op de bankrekening. Als in een vingerknip ziet onze wereld er heel anders uit, bij de eerste blik misschien nog wat vaag maar de hemel wordt terug helderder. Onze speelsheid werpt z’n vruchten af, het is maar een glimp van wat mogelijk is. En dit is echt geen raketwetenschap, dit is wat elk econoom leert op de schoolbanken. Niets nieuws onder de zon, het resultaat is kristalhelder.
Maxi
Als kleine kinderen lossen we wereldse problemen op, het is eenvoudig voor al wie basiskennis heeft van monetair beleid en boekhouden. En zelfs dat is niet noodzakelijk, logisch boerenverstand is meer dan voldoende om het bovenstaande te begrijpen. Maar dan komt het, we begeven ons terug in de maxi-wereld waar het dondert en bliksemt, het is niets dan strijd en plots lijkt niets meer mogelijk. Het is dezelfde vingerknip maar totaal andersom, het citaat van Thomas Moore zegt daarover bijna alles. Wat is er onderweg gebeurd?
Tumult
Onze economie werd omgetoverd tot een labyrint aan complexiteiten waardoor we geen helder zicht meer hebben op het ware probleem, economische grondbeginselen vervagen en we gaan op in het tumult. We raken in de war door allerhande misleidende informatie en laten ons erdoor meeslepen, dit doen we al sinds 2008 en de malaise blijft aanhouden. En ja, we geloven het graag, als het monopoly is dan ontstaan de meest complotachtige constructies en bijhorende belangenstrijd. Met een knipoog, leg dus rustig die zakjapanner even terzijde en start to think, het werkt wonderwel.
Donkere nacht
Met biflatie herinneren we aan de basis en gaan hiermee naar de bron van onze problemen. Biflatie is niet iets dat je iemand door de strot wil duwen, het inspireert om ons te herinneren waar economie en leven over gaat. In de eerste plaats vergt het aandacht en ontvankelijkheid, het zegt finaal dat we meer moeten afleren dan aanleren om zodoende die ‘donkere nacht’ te transformeren naar ‘helderheid’. ‘Speelsheid’ toont aan hoe eenvoudig dat is, net het tegenovergestelde van wat velen misschien willen denken. Het zit in kleine dingen, punt.
https://biflatie.nl/artikelen/verdieping/speelsheid/